Hamilelik 18. Hafta

Artık yolu yarıladım. Mide bulantıları, baş dönmeleri, keyifsizlikler, tansiyon inip çıkmaları derken bir baktım yolun yarısına gelmişim bile. Bir bu kadar daha dayandık mı, tamam.

Bu hafta artık bebeğin uyandığı zamanları tespit edebiliyorum, her uyandığında kıpır kıpır dönüşünü, yatış pozisyonunu değiştirmesini tahmin etmek artık hiç te zor değil. Henüz daha uçan tekmeleri yemeye başlamamış olmak şimdilik rahatlık. :)

Kalp çarpıntısı , nefes darlığı ve yeni ultrason görüntülerimiz
Bu hafta iş temposundan mıdır, çay kahve içmemden midir kalbimin boğazımda hızlı hızlı attığını hissettiğim anlar çok oldu. Birde derste sonu gelmeyen cümlelerim eklendi mi? Çalıştığım okulda ofisim 4. kat, hemde çatı katı. Bu da merdivenlerin dikliğine tuz biber ekiyor. Her ne kadar ofisimden 3. kattaki sınıfıma taşınmış olsamda ve boş derslerimde de artık sınıfımda oturuyor olsamda, yine yoruyor yine yoruyor. Dileğim Haziran ayının tez gelmesi ve okulların kapanması. Böylece bende rahata ereceğim sanırım. Bu arada doktoruma kalp çarpıntım ile ilgili bir e-mail yazınca hemen beni görmek istedi. İşte bu yüzden aslında ultrason günüm olmamasına rağmen gittik doktora. iyiki de gitmişiz. Bu gidişimizde bebeğin süper pozlarını yakaladık, hemde renkli. Yüzünü gösterdi bize, uslu uslu uyuyordu, birden elini burnuna götürdü, burnunu kaşımaya başladı, sonra uykusuna devam etti. İnanılmaz bir andı. Öyle ya insan nasıl inansın? Karnında büyüyen bir mucizeyi karşındaki ekrandan seyredebiliyorsun. Üstelik daha o mucizenin varlığına bile inanamışken. Küçük beyefendiyi evinde az biraz rahatsız edip, resimlerimizi de elimize aldığımız gibi çıktık doktordan. Tabi kardiyolog randevusu filan unuttuk gitti. Herşey geçiverdi.

Algıda seçicilik bu olsa gerek
Alışveriş merkezleri şimdilik benim için yorucu ama en azından güvenli yerler. Dengesiz hava şartları, yağmur, çamur, güneş çıktı hava tam ısındı 10 dakika sonra dolu yağdı gibi sıkıntılar yok.
Hem artık karnımda çıktığına göre insanlar yol veriyor, gülümsüyor, satış elemanları daha bir ilgililer, X-ray'den geçmediğimde artık güvenlik görevlileri çoğu zaman üzerimi aramıyor bile. Oh ne büyük rahatlık. Tabi aynı zamanda alışveriş merkezi demek 'çocuğunu kapan gelmiş' demek. Daha önceden böyle miydi? Ben mi dikkat eder oldum? Aman tanrım ne kadar çok anne-bebek var, ve pusetler, çocuğunu kangruda taşıyan babalar. Hepsinin pusetlerini dikkatle inceliyorum, ve yedek bez çantalarını ve pusette asılı oyuncakları ve annelerin kilolarını verip veremediklerini ve daha bir çok şey..
En çok ta erkek bebeklere bakıyorum. Kendimi hayal ediyorum, neler yapacağımı, nasıl bir anne olacağımı. Şimdilik kestiremiyorum.

Kilo yok, sağlıklı yaşam var
Göğsümü gere gere söylüyorum 4.5 aylık bir hamile olarak hiç kilo almadım. Umarım hamilelikte ideal kilo alımı olan 9-11 kilo gibi bir artışla tamamlarım. Tabiki sağlıklı yaşam palavraları sallamayacağım burada. Tamamen mide bulantılarımla alakalı, tiksinme duyusu, koku hassasiyeti, birşeyin hayali ile bile gelebilen kusma hissi. Çok can sıkıcı biliyorum ama yine de çok yemek yiyor olmaya tercih ediyorum. Hatta hepinize diliyorum :)

Aşerme meselesi
Yok aşermedim, aşermiyorum. Tamam heyecanla yaz meyvelerini beklediğim doğrudur, çoluğun çocuğun elinde dondurma gördüğümde koşa koşa gidip aldığım da doğrudur. İnsanların önündeki tatlılara yan gözle melul melul baktığım da doğru. Ama gel gelelim ben hep böyleydim. Hamilelik ile birlikte ne eksik ne fazlalık oldu. Hani kireç yiyenler, evindeki duvarları yalayanlar, toprağı çamuru yiyenler duymuştuk ya.. Şehir efsanesi midir diyecekseniz ama yok vallahi araştırdım bilimsel bir adı bile varmış bu boyutta aşermenin. Çok şükür bu tarz aşermeler yaşamadan yolu yarıladık. Arkadaşlarımla konuşuyorum, kimisi diyor 'ay bütün hamileliğimde limon yaladım.' Ne yaptın? Aman tanrım, şuan limon yaladığımı bile hayal edemiyorum. Ye ekşiyi çıkar Ayşeyi muahbetine geliyoruz değil mi? Doğruymuş. Gözüm tatlı şeylerden başka bir şey görmüyor.

Bu hafta bizim bebek artık havuç büyüklüğüne gelmiş, yaklaşık 200 grammış. Kemikleri, iç organlarının tümü, kulakları yerli yerine gelmiş hatta kaşları bile çıkıyormuş. Artık yavaş hareket etmem, bol egzersiz yapmam, demir ve kalsiyum alınımına önem vermem gerekiyormuş. Ben demiyorum baby center diyor.
Bu hafta yapacağımız detaylı ultrasonda daha çok bilgileneceğiz sanırım, şimdilik 18. hafta raporu bu kadar :)
Sevgiler..
irem