Hamilelik 22. Hafta

22. haftamız geldi çattı bile.. Bu haftanın özetini geçmek gerekirsek..

Tekmelerimiz son sürat başladı.

Bebek odamızın siparişini sonunda verdik.

Ağır çekim yaşamaya alıştık..

Tekmeler tekmeler.. Ödüm koptu ilk büyük tekme geldiğinde.. Kanapede uzanmış, televizyon karşısında mayışmış, yanıbaşımda bilgisayarımda boş boş bebek mağzalarını geziyordum. Tam o anda göbeğimin içinden Richter ölçeğine göre 6 şiddetinde bir deprem vurdu, 4-5 saniye aralıklarla artçıları takip etti. Milletin tariflerine kalırsa 'mısır patlaması, kelebek kanat çırpması' gibi hissetmem gerekiyordu, oysa ben bildiğin karate kid tekmeleri yedim. Olsun, güzeldi. 

Görmemişin ilk çocuğu misali gidip doktor amcalarımızın kullandığı steteskoptan satın aldık. Kulak dayamaya son, artık kıpırtı olduğu anda içeriyi dinleme cihazımız başucumuzda hazır. 

Duyduğumuz şeyler daha çok guruldamalar, uğultular ve suyun içinde tepişmelerden ibaret. Ama işte o  'içerde bir şeyler oluyor' hissi yok mu? Onu hayal ediyor olmak bile güzel, değişik, uğultudan ibaret bile olsa..
Dün buluştuğumuz bir arkadaşlarımız anlatıyor; ağlayan bebeği susturmak için fön makinasını çalıştırıyorlarmış, bebek hemen sakinleşip uykuya dalıyormuş. Hiç duymadım böyle bir şey, ağzım açık kaldı, meğer eşim de biliyormuş, ona da bir arkadaşı anlatmış, fön makinasının sesini iphone'a kaydetmişler, bebek her ağladığında dinletiyorlarmış. Güya anne karnında çocuğun dinlediği o uğultulara en yakın ses o fön makinasının çıkardığı sesmiş. Bakalım daha neler öğreneceğiz.

Bebiş odası seçmek :)
Zaten ana mobilyaları beğenmiştik, buna rağmen 2 saat harcadık gittiğimiz mağazada. Amma çok detayla uğraştık, Karyolanın içinin yastığının fırfırı nasıl olsun, yastıklar pofidik mi olsun, düz mü olsun?
Ben en son yastığın üzerine işlenecek ayının tulumu pötükare mi olsun, düz mü olsun da kopmuşum. Başka alemlere dalmışım. Benim gibi kararsız adamın direk koyucan önüne yorganı ve yastığı. Ayının tulumunun pötükaresi varsın olmasın.
En son evlenirken banyo fayansı seçiminde boyutlar arası geçişi yaşamıştım. Fayansın içine sürülecek çamurun (derz) rengini sormuşlardı. Orada kayış kopmuştu bende.
Şimdi bebek mağazasında aynı şeyi yaşıyorum. Beşiğin tepesinden yıldız sarkıtalım mı? Sarkıtın? Yorganına işleme yapalım mı yapın? Duvar kağıdının üzerinde ki ayıdan gardroba boyama yapalım mı? Yapın. Beşiğin tüm yastıkları mı fırfırlı olsun, yoksa sadece baş ucu yastığı mı? Ayyy ne bileyimm imdaatt!!!
Çoktan fenalık geçirmiş annem kendini dışarı atıyor, eşim iş görüşmesi yapıyor telefonda, beni kenara kıstırmışlar, çalışmadığım yerlerden sorup duruyorlar.
Netice olarak elimizde 12 adet duvar kağıdı rulosu, bir duvar kağıdı ustası telefonu, 1 gardrop, 1 şifoniyer ve 1 karyola ile çıkıyoruz.
Mutlu muyuz? Evet. Haziran başı gibi teslimat tarihi alıyoruz, odanın kokusunun çıkması için hala 2 ayımız kalmış oluyor. Güzel iş hallettik, tebrikler bize.

Ağır çekim hayat, hiç bana göre değil.
Evde deli dana gibi dolaşan bir insanım ben. Tembel yatmak bana göre değil. Canım sıkkınsa bütün gardrobumu boşaltıp tekrardan yerleştiren bir insanım ben, eğilip, kalkıp, uzanıp, zıplayan bir insanım ben. Ya şimdi? Kendimi eski tempomda sanıp işe girişiyorum taa ki aşağıdan birileri bana varlığınınhissettirinceye kadar.
Karnım artık hamile karnına dönüştüğünden olsa gerek, ayaklarımı göremiyorum, çorap ve ayakkabı giyemiyorum, yataktan yuvarlanarak kalkmaya çalışırken kendimi kalp çarpıntıları içerisinde buluyorum. İşte böyle.. En zor kısmımız başladı..
Ayrıca 'oh kilo almadım' diye atıp tutarken kapı gibi 4 kilo aldım bile..
Şimdilik bizden bu kadar..
İrem